Soms is de oplossing zo voor de hand liggend dat je hem niet ziet. Wat je in je leven hebt meegemaakt is niet alleen het probleem, je verhaal heeft ook de sleutel tot de oplossing in zich.
Je kunt niet ongedaan maken wat er is gebeurd, waar je bent geboren, wie je ouders zijn, dat is zoals het is. De ruimte zit in de de manier waarop je naar je herinneringen kijkt.
Neem eens een belangrijk moment in je leven in gedachten… Een plaats, een tijdstip, een gebeurtenis. Klopt dat als je daar aan denkt, het altijd ongeveer op dezelfde manier is? Als je in beelddenker bent: dat je dezelfde beelden voor je ziet?

Wetmatigheid in je brein
Het is geen gebrek aan creativiteit dat jouw verhaal altijd hetzelfde stramien volgt, het is een wetmatigheid dat je brein neurale paden aanlegt, die de hoofdroute vormen van hoe je je de geschiedenis herinnert. Het is het favoriete pad van je hersenen, zo verloopt jouw verhaal altijd overzichtelijk op dezelfde manier. Maar het is niet het enige pad dat mogelijk is, er zijn zijstraten, aftakkingen en andere landschappen die je ook zou kunnen zien, die bieden je de mogelijkheid bieden om je verhaal te nuanceren. Als je die paden weet te vinden ontstaat de mogelijkheid anders naar jezelf en anderen kijken.

Geen fantasie of verzinsel
Het is niet zo dat je werkelijkheid geweld aan doet, je gaat gewoon uit van wat je weet, alleen ga je je verhaal rijker maken, maar wel op basis van feiten, van jouw feitelijke waarneming. Denk eens aan een feest vroeger thuis, maakt niet uit of het leuk was of niet. Wie waren er? Van wie weet je het nog zeker, wie ben je half vergeten? Waar was dat feest, hoe zag die ruimte er uit? Welk seizoen was het? Hoe rook het? Hoe was het licht? Was er muziek? Welke muziek? Wat betekenden de mensen die daar waren voor je? Wat betekende jij voor hen denk je? En waarom denk je dat? Kun je nog achterhalen of die gedachte klopt?
Merk je dat je door zo te kijken naar alle aspecten van je herinnering, het beeld tot leven komt?

Schrijven hoeft niet
We zijn er aan gewend dat bekende mensen hun autobiografie laten schrijven en ook minder bekende mensen doen dat, voor het nageslacht. Met deze werkwijze is dat niet je doel, je hoeft zelfs niet per se te schrijven, je kunt ook met andere vormen werken, bijvoorbeeld met collages. Het is natuurlijk best leuk als je ook iets hebt om aan andere te laten zien, maar inde eerste plaats is dit verhaal er om jou te helpen om inzicht te krijgen in waarom jij op een bepaalde manier hebt leren reageren, denken, voelen.

Dit kan je zelf doen
Je kunt dit proces helemaal zelf opstarten. Wel even opletten dat je niet een handboek om je autobiografie literair te beschrijven erbij pakt. Zorg ervoor dat je echt stilstaat bij je herinnering; en je ervaringen van alle kanten bekijkt, alsof je een diamant bestudeert, vlakje voor vlakje. Als je er hulp bij kunt gebruiken heb ik een gratis ebook voor je, je kun het downloaden op mijn website http://www.jouwlevensverhaal.nl. Omdat ik zelf tureluurs wordt van de mailinglists en de nieuwsbrieven, is dit echt helemaal gratis, je hoeft niets achter te laten. Als je contact met mij wilt, dan kan dat natuurlijk, graag zelfs.