Waarom zou ik teruggaan naar het verleden? Ik leef nu. Als ik weer alles ga oprakelen en weer in m’n jeugd ga zitten poeren, word ik daar echt niet beter van”.
Bekende uitspraak en ook waar. Als je de moeilijke episodes op gaat zoeken om ze te herbeleven, dan heb je vooral een heel goede therapeut nodig en dan nog is het de vraag of je er iets mee opschiet. Je levensverhaal beschrijven is geen oefening in het opzoeken van oud zeer. Ga je al het oud zeer dan wegmoffelen? Of bedekken met een suikerzoet laagje positieve ervaringen, die kunstmatig blijven aanvoelen, maar alles beter dan de werkelijkheid? Ook niet.
Stel je voor dat je iets gaat opgraven. Je staat op een akker, schep in de hand, emmer naast je. Je weet dat op de hoek van de akker, naast de oude beuk, onder die zwerfkei een zeer waardevol voorwerp ligt. Je zet je schop in de grond en begint verwoed te graven. De zon komt achter de wolk tevoorschijn, er steekt een zachte wind op, in de verte zingt een vogel, een leeuwerik, het graan wuift in de wind. Je schept door. Het gat moet groter je moet door de bessenstruik heen, je stuit op een boomwortel, nog steeds niets, dieper nog, er welt water op, je werkt hard, er komt iemand langs, vraagt of hij iets kan doen, je schudt je hoofd van niet, geen tijd om te praten. Je krijgt het erg warm, je staat veel te lang in die gebogen houding, dat wordt rugpijn, maar je merkt niets, je focust op de schat, het verborgen geheim. Weer komt er iemand langs, een fietser, hij biedt je koffie aan, maar dat is nou wel het laatste wat je kunt gebruiken, je schept door…
Je stuit uiteindelijk op iets hards, een metalen voorwerp, het is een lepel. Zonder inscriptie. Je had eigenlijk een schatkist verwacht en een brief met uitleg over hoe het zo gekomen is, het is niet wat je hoopte. Nu moet je toch weer verder gaan zoeken, wat is de betekenis van deze oude lepel?
Misschien kom je daar achter, misschien niet. Heb je gemerkt welke signalen je allemaal aan je voorbij hebt laten gaan door de focus op de schat? De schoonheid van de natuur, je eigen fysieke gezondheid, de betrokkenheid van voorbijgangers…
Door je levensverhaal in kaart te brengen ga je niet alleen op zoek naar de verborgen schat, je gaat op zoek naar het complete verhaal, met aandacht voor alles wat je op je weg tegenkomt, want zelfs als je de schat nooit vindt, of als die schat tegenvalt, kan het wel zo zijn dat je weer andere dingen vindt die waardevol zijn en die je eerder niet gezien had. Zo ontstaat een rijk verhaal, jouw levensverhaal van alle kanten belicht, een verhaal dat je nieuwe inzichten geeft en waar je moed uit kunt putten.